Το χρυσόψαρό μου

Ένα ακόμα αγαπημένο βιβλίο, με «μινιμαλιστική» αισθητική τόσο από άποψη κειμένων όσο και εικονογράφησης, είναι το σημερινό.
Ένα παιδί, μας μιλά για τον καλύτερο του φίλο, που είναι ένα χρυσόψαρο.  Ένα χρυσόψαρο μέσα στην γυάλα του. Η γυάλα είναι και το κυρίως σκηνικό του βιβλίου. Μέσα και κάποιες φορές έξω από αυτή, εξελίσσεται όλη η ιστορία. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, αλλά για μικρά, αυτοτελή επεισόδια από τη ζωή του ψαριού. 

Το παιδί, παρ’ ότι ο ουσιαστικός πρωταγωνιστής του βιβλίου, δεν εμφανίζεται καθόλου. Ως αφηγητής της ιστορίας, μας συστήνει το φίλο του και μας αποκαλύπτει με παιδική αφέλεια και τρυφερότητα, τα προτερήματα και τα ελαττώματά του. Σε όλο το βιβλίο αυτό που περιγράφεται είναι το χρυσόψαρο, στην ουσία όμως και με  πρόσχημα το ψαράκι, το παιδί μας μιλά για τα δικά του συναισθήματα, τις χάρες, τις απογοητεύσεις και τους φόβους του. Φιλία, θάρρος, ξεγνοιασιά, συντροφικότητα, ευθύνη, απώλεια, είναι μερικά από τα "θέματα" που θίγει ο μιρκός μας αφηγητής. Αποστασιοποιώντας ασυνείδητα τον εαυτό του από τα συναισθήματά του και προβάλλοντάς τα σε κάποιον άλλο, το παιδί μπορεί καλύτερα να τα κατανοήσει, να τα αντιμετωπίσει και τελικά να τα αποδεχτεί.
Η ηλικιακή ένδειξη του βιβλίου είναι 3-7.
Συγγραφέας - εικονογράφος: Barroux
Εκδόσεις: Ηλίβατον

Σχόλια