"Και είχα ένα προαίσθημα. Όχι, όχι, δεν ήταν προαίσθημα. Ήμουν σίγουρη πως θα γινόταν ένα θαύμα και κάποιος θα χτυπούσε την πόρτα μας και θα έλεγε:
-Αυτό το κουτί είναι για σας. Δώρο για το κοριτσάκι που μένει εδώ.
Και τότε γλυκιά μουσική θ’ ακουγόταν, και καμπανάκια θα χτυπούσαν, και δυο χέρια θα έλυναν ανυπόμονα την κορδέλα και θ’ άνοιγαν το καπάκι, και η Ναταλί με τη Νιόβη θα χαμογελούσαν ναζιάρικα, θα πηδούσαν έξω απ’ το κουτί, θ’ άλλαζαν ρούχα και θ’ άρχιζαν να χορεύουν.
Κι εγώ θα έκρυβα το πρόσωπό μου στα μακριά τους μαλλιά και θ’ άρχιζα να γελάω μέχρι να τρέξουν δάκρυα απ’ τα μάτια μου. Να γελάω, να γελάω, γιατί εγώ πάντα το ’ξερα, από παιδί, πως γίνονται τέτοια πράγματα.
Αχ, μαμά μου, μαμά μου! Το ’κανες το θαύμα σου."
Απόσπασμα από το παραμύθι της Αργυρώς Πιπίνη "Το δώρο και η μουσική", από το βιβλίο ‘12 Δώρα για τα Χριστούγενννα’ των εκδόσεων Παπαδόπουλος (συλλογικό).
Διάλεξα αυτό το απόσπασμα γιατί πιστεύω πως ήρθε ο καιρός για θαύματα, θαύματα που θα κάνουμε εμείς, κάθε μέρα.
Η Αργυρώ Πιπίνη έχει σπουδάσει νομικά και θέατρο. Έχει δουλέψει ως ηθοποιός, διδάσκει υποκριτική αλλά, κυρίως, ασχολείται με το γράψιμο. Έχουν εκδοθεί 14 βιβλία της για παιδιά. Παράλληλα, μεταφράζει λογοτεχνία και κείμενα για το θέατρο. Πρόσφατα βιβλία της: Το δικό τους ταξίδι και Η Αλίκη στην πόλη. Το 2012 βραβεύτηκε από την Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας και αναγράφηκε στους πίνακες της IBBY (International Board on Books for Young People) για τις μεταφράσεις της. Το site της είναι: www.argyropipini.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου