H γιαγιά μου η κλέφτρα

Πολύ τρυφερή και συγκινητική ιστορία. Αλλά και αστεία και έξυπνη.
Η πολύτιμη σχέση μιας γιαγιάς και του εγγονού της. Του εγγονού της που τη βαριέται αφόρητα, που μισεί τη μανία της να μαγειρεύει μόνο λάχανο (σε ό,τι εκδοχή μπορεί κανείς να φανταστεί), που σιχαίνεται το scrable που εκείνη θέλει συνεχώς να παίζουν και που θεωρεί τις Παρασκευές που πρέπει να περάσει μαζί της, σαν την μεγαλύτερη αγγαρεία του κόσμου. Καλά, ίσως μεγαλύτερη αγγαρεία θεωρεί τους ballroom χορούς που λατρεύουν οι γονείς του, και που γίνονται αιτία να περνάει κάθε Παρασκευή μαζί της. Την αγαπάει όμως, δεν θέλει να την πληγώσει. Κι έτσι μια ακόμα μερίδα λαχανόσουπας θα εκτοξευτεί από το παράθυρο, όταν εκείνη δεν κοιτάει.

Όλα αυτά όμως θα αλλάξουν όταν ο Μπεν ανακαλύπτει τυχαία στην κουζίνα της ένα κουτί γεμάτο με πολύτιμα κοσμήματα. Και στην ερώτηση του που στο καλό τα βρήκε, η γιαγιά θα "αναγκασθεί" να του εξομολογηθεί, ότι στα νιάτα της υπήρξε διάσημη κλέφτρα κοσμημάτων, παγκοσμίου βεληνεκούς. Κι όσο το ενδιαφέρον του Μπεν μεγαλώνει, τόσες περισσότερες συναρπαστικές ιστορίες από τα νιάτα της θα του διηγείται η γιαγιά. Και ο Μπεν θα αναρωτιέται πως τόλμησε να θεωρήσει τη γιαγιά του βαρετή, όπως τους άλλους γέρους. Και όταν η γιαγιά, του αποκαλύψει ότι το όνειρό της ήταν να κλέψει τα κοσμήματα του Στέμματος, η φαντασία του Μπεν θα πάρει φωτιά. Ναι, θα βοηθήσει τη γιαγιά να το κάνει και θα αποδείξει και στους γονείς του πόσο σπουδαίος είναι.
Τα σχέδια τους χαλά το γεγονός ότι η γιαγιά μπαίνει ξαφνικά στο νοσοκομείο. Μόλις όμως διαβεβαιώσει τον εγγονό της ότι όλα είναι εντάξει με την υγεία της, το σχέδιο παίρνει σάρκα και οστά και βρίισκονται οι δυο τους, με στολές κατάδυσης να κολυμπούν σε ένα παλιό σωλήνα αποχέτευσης, που ο μικρός ανακάλυψε χάρη στη μανία του με τα υδραυλικά. Αυτό που θα συναντήσουν φτάνοντας στην αίθουσα των κοσμημάτων και αφού βέβαια πρώτα η γιαγιά αποκοίμισε τους φρουρούς με κέικ σοκολάτας, δεν το περίμεναν ποτέ.

Όπως και ο μικρός Μπέν(ι) δεν περίμενε πόσο πολύ θα (ξαν)αγαπούσε τη γιαγιά του, πόσο θα τη θαύμαζε, και πόσο συναρπαστική θα την έβρισκε. Και αυτό που κυρίως δεν περίμενε, είναι πόσο πολύ θα του έλειπε, πόσο θα νοσταλγούσε τις στιγμές που έζησαν μαζί αλλά κι εκείνες που η προκατάληψη του δεν τον άφησε να χαρεί και κυρίως πόσο αυτή η περιπέτεια που του χάρισε θα έμενε χαραγμένη στην καρδιά του για πάντα.
Και αν είσαι νέος (και διαβάζεις αυτό το βιβλίο) σκέψου να παίξεις Σκράμπλ με ένα ηλικιωμένο. Ή να του φέρεις ένα σακουλάκι καραμέλες. Τους αρέσει να πιπιλίζουν μια καραμελίτσα μια στο τόσο. "Και να θυμάσαι στο εξής ότι εμείς οι ηλικιωμένοι δεν είμαστε ποτέ βαρετοί. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σε εκπλήξουμε", είπε η δεύτερη, πραγματικά διάσημη γιαγιά της ιστορίας μας και σήκωσε τη φούστα της για να αποκαλύψει σε όλη τη χώρα το βρακί της με τη σημαία του κράτους!

Συγγραφέας: Ντέιβιντ Ουάλιαμς
Εικονογράφος: Τόνι Ρος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Ηλικία: 9+

Σχόλια