...Έμαθα την τιμιότητα. Ακόμα κι αν φαίνεται ότι χάνεις, στο τέλος θα βγεις κερδισμένος.
...Έμαθα την γενναιοδωρία. Το χαμόγελο εκείνων που αγαπάς δεν έχει αντίτιμο.
...Έμαθα ότι οι πράξεις, είναι πιο σπουδαίες από τις λέξεις. Μακάρι να ήμουν καλύτερη μαθήτρια σε αυτό!
...Έμαθα ότι η δουλειά δεν πρέπει να είναι δουλεία, αλλά συναρπαστική περιπέτεια.
...Έμαθα να μην κοιτάω τους άλλους από την κλειδαρότρυπα, αλλά στα μάτια.
...Έμαθα πως τον κόσμο μπορείς να τον κοιτάξεις από διάφορες πλευρές και να είναι όλες όμορφες και εξίσου αληθινές.
...Έμαθα πως πολλές φορές το να σωπαίνεις, είναι πιο αποτελεσματικό από το να (κατα) κρίνεις.
...Έμαθα πως η αγάπη μπορεί να κάνει λάθη, αλλά δεν έχει ποτέ κακή πρόθεση.
Ο μπαμπάς μου δεν είναι τέλειος. ΄Εχει πολλά ελαττώματα και συχνά νευριάζω μαζί του. Έχει όμως ένα σπουδαίο προτέρημα: είναι αληθινός. Και μεγαλώνοντας βλέπεις ότι η αλήθεια ενός ανθρώπου, η συνέπεια στη στάση και τη συμπεριφορά του είναι οι σταθερές που χρειάζεσαι για να πορευτείς μέσα σε ένα κόσμο που αλλάζει...
...Και η αγάπη...Η συνεπής αγάπη. Η αγάπη που είναι εκεί ό,τι κι αν γίνει... Η αγάπη ίσκιος. Η αγάπη που σε ακολουθεί ανάλαφρη, τόσο φυσικά και τόσο αναπόδραστα όσο και η σκιά σου...
Σ' αγαπώ μπαμπά!
Χρόνια Πολλά!
ΥΓ. Φέτος, άσχετα με το όποιο άλλο δώρο επιλέξουμε να κάνουμε στους μπαμπάδες μας, ας τους πούμε πως νοιώθουμε για εκείνους. Ίσως είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορούμε να τους κάνουμε...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου