Φτερό στον άνεμο

Πολύ καιρό είχε να με συγκινήσει και να με αγγίξει τόσο ένα βιβλίο.
Σίγουρα ένα από τα πιο όμορφα βιβλία που έχω διαβάσει.
Το βιβλίο μας διηγείται την ιστορία της Άννας. Ενός μικρού κοριτσιού που ακολουθεί την οικογένεια της στην αναζήτηση δουλειάς από τόπο σε τόπο και από εποχή σε εποχή.
Η περιπλανώμενη ζωή, οι τόποι και ο χρόνος μας παρουσιάζονται ιδωμένα μέσα από τη δική της ματιά. Τη ματιά της Άννας. Που είναι φορές που νιώθει σαν αποδημητικό πουλί. Η οικογένειά της είναι σαν ένα κοπάδι αγριόχηνες που πηγαινοέρχεται πέρα δώθε.
Κι άλλοτε πάλι αισθάνεται σαν λαγός, όχι κουνέλι, λαγός, που κρύβεται σε εγκαταλειμμένα λαγούμια, σαν τα προσωρινά σπίτι όπου κατοικεί η οικογένεια της.
Κι όταν όλοι εργάζονται στα χωράφια, μεταμορφώνονται στα μάτια της σε εργάτριες μέλισσες που πετούν από λουλούδι σε λουλούδι .
Την Άννα την παραξενεύουν πολλά και την κάνουν να αισθάνεται άβολα: τα βλέμματα που της ρίχνουν οι άνθρωποι γύρω της, οι άγνωστες, παράξενες γλώσσες τους, ο τρόπος που μιλούν ...
Η 'Αννα θα ήθελε να είναι δέντρο, με ρίζες βαθιά μέσα στη γη- να βλέπει τις εποχές να αλλάζουν γύρω της...Θα ήθελε να μένει σε ένα τόπο- να έχει το δικό της κρεββάτι και να κάνει βόλτα με το δικό της ποδήλατο. Αυτό θα ήταν κάτι πραγματικά όμορφο για την Άννα...

Το βιβλίο που το συνοδεύει μαι πολύ όμορφη εικονογράφηση, μιλά για τη ζωή του μικρού κοριτσιού με εικόνες από τη φύση. Ο τρόπος που έχει το παιδί να βλέπει και να εξηγεί τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω του και μέσα του, είναι ο τρόπος της φύσης. Οι ιδιότητες των φυτών και τω ζώων γίνονται οι ποιότητες της ζωής της, ο τρόπος να επικοινωνήσει τα συναισθήματα, τους φόβους και τις ελπίδας της. Η Άννα, αυτό το αποδημητικό πουλί, που επιθυμεί να ριζώσει. Η ανάγκη ενός σημείου αναφοράς, μιας μόνιμης εστίας, ενός μόνιμου, σταθερού περιβάλλοντος προβάλλει έντονα μέσα από την ιστορία και καθορίζει την κοσμοθεωρία της μικρή πρωταγωνίστριας.

Η συγγραφέας μαθαίνουμε ότι εμπνεύστηκε στο βιβλίο από τους περιπλανώμενους Μεξικανούς εργάτες που συναντούσε στο Λέμινγκτον του Οντάριο όπου π΄ρνούσε τα καλοκαίρια της. Το κείμενο της δεν είναι πολιτικό, αλλά θίγει ένα σωρό ζητήματα που άπτονται των δικαιωμάτων των παιδιών,  όπως το δικαίωμα στην εκπαίδευση, στον ελεύθερο χρόνο, στην εξάλειψη της παιδική εργασίας, το δικαίωμα στη ισότητα, στη πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά. Αυτά και πολλά άλλα υπαινίσσεται η συγγραφέας μέσα από την ιστορία της Άννας που δυστυχώς μοιάζει με πολλά παιδιά που δεν είναι ήρωες παιδικού βιβλίου, αλλά ήρωες της αληθινής ζωής.

Συγγραφέας: Maxine Trottier
Eικονογράφηση: Isabelle Arsenault
Εκδόσεις: Λιβάνη