Σε μια πτυχή του χρόνου

Κλασικό βιβλίο «είναι αυτό που δεν έχει χρονικούς περιορισμούς, αυτό που διατηρεί νοήματα και για
τις επόμενες γενιές, αυτό που “ζει”».
Το “Σε μια πτυχή του χρόνου” είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου βιβλίου. Σχεδόν εξήντα χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, εξακολουθεί να είναι σύγχρονο, φρέσκο, και το ίδιο συναρπαστικό. Το βιβλίο θεωρήθηκε πολύ μπροστά για την εποχή του, καθώς έθετε σημαντικά ηθικά θέματα, όπως το αν η ανάγκη για ασφάλεια λειτουργεί τελικά σαν φυλακή, και αν η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, ενός παγκόσμιου νου, θα οδηγήσει τελικά σε αληθινή ευημερία το ανθρώπινο γένος. Κι όλα αυτά, σε ένα έργο που γράφτηκε στις αρχές της δεκαετίας του '60. Με άγγιξε και με συγκίνησε με τον ίδιο τρόπο που το είχε κάνει και ένα άλλο, σχεδόν σύγχρονό του βιβλίο, Η Μόμο.

Για να περάσουμε στην υπόθεση του βιβλίου, δυο αδέλφια, η Μεγκ και ο Τσαρλς, με τη βοήθεια του φίλους τους Κάλβιν, και τη συνδρομή τριών παράξενων πλασμάτων που τους επισκέπτονται, θα προσπαθήσουν να βρουν και να φέρουν πίσω τον πατέρα της Μεγκ, που εξαφανίστηκε μερικά χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια ενός απόρρητου διαστημικού πειράματος.
Τελικά, οι προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν τα τρία παιδιά είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που φαντάζονταν και θα τα φέρουν στα όρια της ύπαρξής τους, τόσο σε σωματικό, όσο και σε ηθικό επίπεδο. Σε ένα διαγαλαξιακό ταξίδι μέσα σε μια πτυχή του χρόνου, η ζωή του πατέρα τους, οι δικές τους ζωές αλλά και το μέλλον της ανθρωπότητας θα εξαρτηθεί από τη δική τους ετοιμότητα, από το δικό τους θάρρος να ορθώσουν το ανάστημα τους στη Σκιά, τον Παγκόσμιο νου που μπορεί και ρουφάει κάθε μορφή διαφορετικότητας, κάθε ίχνος προσωπικής θέλησης και ελευθερίας, χαρίζοντας την επίπλαστη ευτυχία μιας ζωής χωρίς ανάγκες, χωρίς προκλήσεις, χωρίς προσωπικό όραμα.
Η Σκιά γυρεύει να υποτάξει το Σύμπαν, στο δικό της ρυθμικό παλμό, και ο μόνος λόγος που δεν τα έχει ακόμα καταφέρει, είναι οι μαχητές που βρέθηκαν μέσα στους αιώνες και της αντιστάθηκαν, αρνήθηκαν να υποταχθούν και λειτούργησαν σαν αφύπνιση και για άλλους.
Tα τρία παιδιά, και κυρίως η Μεγκ θα πρέπει να επιστρατεύσουν ακριβώς τη διαφορετικότητά τους για να αντιμετωπίσουν τη Σκιά, θα πρέπει να σκάψουν βαθιά μέσα τους να βρουν το μόνο όπλο που έχουν ενάντια σε αυτόν τον Παντοδύναμο Νου.

Η ιστορία της Μαντλίν Λ' Ενγκαλ δεν είναι μόνο ένα συναρπαστικό ταξίδι στο διάστημα, είναι ένα ταξίδι στην ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη, σε ό,τι κάνει τον άνθρωπο, Άνθρωπο.

Η ιστορία μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από την Disney και προβλήθηκε τον Απρίλιο που πέρασε στη χώρα μας με τον τίτλο, "Πτυχή στο χρόνο"

Εκδόσεις: Κέδρος

Δείγμα γραφής:
 "Στη γλώσσα σας έχετε μια μορφή ποίησης που ονομάζεται σονέτο. (...) Είναι ένα πολύ αυστηρό είδος ποίησης, έτσι δεν είναι;" "Ναι". "Αποτελείται από δεκατέσσερις στίχους, νομίζω όλους σε ιαμβικό πεντάμετρο. Έχει πολύ αυστηρό ρυθμό ή μέτρο, σωστά;" "Ναι" συμφώνησε ο Κάλβιν. "Και κάθε στίχος πρέπει να λήγει σε αυστηρή ομοιοκαταληξία. Αν ο ποιητής δεν το γράψει ακριβώς με αυτόν τον τρόπο, τότε δεν είναι σονέτο, σωστά; Μέσα σε αυτό το αυστηρό πλαίσιο όμως ο ποιητής έχει απόλυτη ελευθερία να πει ό,τι θέλει, σωστά;". "Nαι" συμφώνησε ξανά ο Κάλβιν.
(...) "Θέλετε να πείτε ότι συγκρίνετε τη ζωή μας με ένα σονέτο; Ένα αυστηρό πλαίσιο, που όμως περιέχει ελευεθρία;" "Ναι" είπε η Κυρία Τιναυτό."Σου δίνεται το πλαίσιο, αλλά πρέπει να γράψεις το σονέτο μόνος σου. Τι θα πεις εξαρτάται καθαρά από σένα."

Σχόλια